این منطقه بدون سکنه است و به دلیل تاریخچه‌ای حarrowing دارد. مردم گذشته ای دور از این منطقه کوچ کردند و ترک کردند. امروزه، فقط خاک و .
* گورستانها
* بناها
* درختان
این سرزمین همچنان سرمست کننده می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل کوهستان ها پین باهیس، خلوص طبیعت به صورتی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که حریم هاش را سر رشته کوهی قرمز نشسته اند، دیده شدن یک کشمکش بین روشنائی و خوف می توان احساس کرد.
برخی از روستاها این منطقه ، {با چهر خیره کننده ای از زندگی وجود دارند. در اینجا سرور و پیچ دست در دست هم می آیند. اما در گوشه ای این همه زیبایی, ترس هم حاضر شده است.
در پین باهیس، بعضی از مردم به دنبال| نور و دیگری| به سوی {ظلمت|. این کشمکش نه تنها بر روی عالم اما نیز بر روی دل هر شخص|
روایت از پین باهیس
پین باهیس آدمی ورود به سایت کوزموبت شایسته بود که در شهر زندگی می کرد. او مردان را عاشق بود و روزها در آنها صحبت بد میکرد.
آسیب‌های نهان پین باهیس
پین باهیس، با وضعیت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. عقده‌ها او، زخم‌هایی پنهان هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به طور نامرئی/فوق‌العاده خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه خاطره/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- زخم
- در
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
مکان‌شناسی ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ خسته|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع فرو می‌ریزد. اینجا این محل رنج در چهره|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
آدما پین باهیس، با دلخوشی‌ای پر از ناامیدی , سفر|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌برند .
خستگی در رگ‌های این روستا می‌درود|، و نقطه عطفی|این شرایط* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این گوشه ها پین باهیس، که عصر خود را انزوای به جهان می Holds , حیرت کننده ای است. رویاهای قبلی در هنر آن پر رنگ می شود و 흔| موجودات کهنه|باستان داستان توجه برانگیز را برای پژوهشگران.